Etymograph
>
Indo-European
>
Old English
>
Dictionary
>
e
ċġ
N (fem, o-stem)
An
edge
, a sharpness, blade, sword
Source:
Ringe 2014
:213,
https://bosworthtoller.com/8837
Attested in
Exeter Book Riddle 5
("eċġum")
originates from: PWGmc
*aggju
"edge" (aggju
>
æggju
>
æċġju
>
eċġju
>
eċġu
>
eċġ) through pwgmc-to-oe
(source:
Ringe 2014
:213)
Inflected forms
eċġum
"edge
.dat.pl
" (
oe-dat-pl
)
eċġa
"edge
.gen.pl
" (
oe-gen-pl
)
Component of compounds
heardeċġ
"hard-edge"